16/46
Mumbai’de, hemşire Prabha’nın rutini, yabancılaştığı kocasından beklenmedik bir hediye aldığında bozulur. Genç oda arkadaşı Anu, erkek arkadaşına yakın olmak için şehirde bir yer bulmaya çalışır ancak boşuna. Yönetmen Payal Kapadia ve All We Imagine As Light oyuncu kadrosu, Cannes ve ötesinden en dokunaklı tepkileri paylaşmak için bir araya geliyor! 2024 Cannes Film Festivali’nde prestijli Grand Prix’yi kazanan ilk Hint filmi olan bu film, Mumbai’de yaşayan bekar kadınların karşılaştığı birçok zorluğu dramatize ediyor ve dayanıklılıklarını vurguluyor. Buradaki tüm kadınlar aynı hastanede hemşireler, ancak benzerlik burada sona eriyor, çünkü her birinin kendi sorunları ve hatta çözümleri var. Arzu, korku, pişmanlık ve sarsılmaz sabır, hikaye sessizce çözülürken sürekli değişen duygulardır. Belki de en büyük varlığı, karakterler arasında inanılmaz derecede zengin ve düşünceli diyaloglar sunan senaryodur. Arsadaki aksiyon miktarı, insanların birbirlerine karşı inanılmaz derecede dürüst ve göze batmayan bir alan verildiği, hatta yalan söylediklerinde veya poz verdiklerinde bile, konuşmalar için yeterli bir çerçeve sağlıyor gibi görünüyor. Oyunculuk tekdüze bir şekilde mükemmel ve yazım seviyesine yükseliyor – bazı baştan çıkarıcı gevşek uçlar olmasına rağmen hiçbir yanlış nota yok. Sinematografi ve düzenleme de karakter etkileşimlerinin sessiz yoğunluğunu tamamlayan, yansıtıcı ve biraz kopuk bir atmosfer yaratmada oldukça iyi. Kopukluk, filmin belgesel öğelere sahip olduğu veya kesinlikle bu tür bir his yarattığı birkaç noktada güçlendiriliyor. Müzikten ve uyandırılma biçiminden her zaman heyecan duymadım, ancak bu birçok kişinin paylaşmayabileceği küçük bir itiraz. Başka bir eleştirmenin bu filmin “ödül yemi” olarak tasarlandığı iddiasına itiraz ediyorum. Bana göre, bu filmde alaycı veya manipülatif olmak için çok fazla kalp ve samimiyet var – kesinlikle önemli bir hikayeyi ilgi çekici ve güzel bir şekilde anlatmaya çalışan diğer filmlerden daha fazla değil. Ve bu film, giderek mezhepçi ve püriten bir Hindistan’da iyi karşılanacağını hayal edemediğim birçok risk alıyor. “All We Imagine as Light”ı şiddetle tavsiye ediyorum.